pokaż wszystkie
Wyroby śrubowe podlegają wielu podziałom ze względu na przeznaczenie i ten właśnie parametr powoduje różnice w kształcie i rozmiarze śrub. Najważniejszą jednak wytyczną stanowiącą o wytrzymałości plastycznej materiału, z którego został wykonany element, jest klasa wytrzymałości śruby.
Optymalny dobór śrub do realizowanych zadań jest sprawą priorytetową. Każdy domorosły majsterkowicz zawsze na podorędziu ma słoik ze śrubami „na wszelki wpadek". O ile na użytek małych remontów domowych lub w sytuacji zaginionej śrubki od krzesła można przymknąć oko na opisy śrub, o tyle w przedsiębiorstwach używających śrub i wkrętów do produkcji maszyn i urządzeń, czy wykonywania wszelkiego rodzaju konstrukcji, jest to niedopuszczalne. Klasa wytrzymałości śruby stanowi o właściwościach mechanicznych stali, z której została wykonana. Właściwe zrozumienie opisów i dobór odpowiednich do konkretnego zadania śrub stanowi o trwałości stworzonej struktury, jej niezawodności i bezpieczeństwie użytkowania.
W zależności od wytrzymałości na rozciąganie, oraz wymaganej granicy plastyczności, stosuje się dwucyfrowe oznaczenia klas wytrzymałości różnego rodzaju śrub.
Zgodnie z zapisami Polskiej Normy PN-M-82084, wyróżniamy 10 podstawowych klas wytrzymałości, są to klasy: 3.6; 4.6; 4.8; 5.6; 5.8; 6.8; 8.8; 9.8; 10.9; 12.9. Oznaczenia wybite są na łepkach śruby. Klasami 4.6; 4.8; 5.6; 5.8; 6.8 oznaczone są śruby zwykłe, natomiast identyfikacja 8.8, 10.9 świadczy o wysokiej wytrzymałości elementów. Im wyższe cyfry, tym większa wytrzymałość śruby. W praktyce oznacza to również, że im twardsza stal, z której wykonana jest śruba, tym jest mniej elastyczna, czyli bardziej krucha.
Oprócz dwucyfrowej klasyfikacji na oznaczeniu można dostrzec także symbole klas od A do C, oznaczają:
W klasyfikacji śrub i wkrętów można spotkać się także z klasą H (14H, 22H, 33H, 45H), która odpowiada 10% wartości twardości Vickersa (HV) materiału.